Oppervlakte vergroting
Oppervlakte vergroting
Het principe van de oppervlakte vergroting
In de biologie zie je dat er veel gebruik gemaakt wordt van de voordelen van oppervlaktevergroting. Het filmpje laat dit zien en legt het principe van de oppervlakte-inhoud verhouding uit.
Darmvlok
In de afbeelding zie je een darmvlok (villus, meervoud villi). Zelfs de darmcellen (microvilli) passen oppervlakte vergroting toe. Zo kunnen zo veel mogelijk voedingstoffen worden opgenomen vanuit de darminhoud naar het bloed (= resorptie).
Ook bij de gaswisseling wordt het principe van de oppervlakte vergroting toegepast. Elke long bestaat uit een groot aantal longblaasjes die samen een heel oppervlak hebben.
Longblaasje
Warmteafgifte bij dieren
In de natuur betekent een hogere oppervlakte-inhoudsverhouding dat er meer “buiten” is in vergelijking met “binnen”. Bij dieren heeft dit invloed op hoe ze warmte kwijtraken. Kleinere dieren hebben vaak een hogere oppervlakte-inhoudsverhouding en kunnen daardoor efficiënter warmte afgeven dan grotere dieren. De vorm en grootte van dieren hen helpt dus om met hun omgevingstemperatuur om te gaan.
De muis heeft een grotere oppervlakte/inhoud verhouding dan de olifant.
Om toch goed te kunnen afkoelen heeft de olifant grote (dunne) oren.
Via de tabbladen kom je bij de informatie over dit onderwerp m.b.t. het havo examen biologie.
O1.4.4 – Vertering
Je moet kunnen beschrijven waar en op welke wijze voedingsstoffen opgenomen worden en welke factoren dit kunnen beïnvloeden.
- Darmvlok = kleine uitstulping van de darm
- Resorptie = opname vanuit het externe naar het interne milieu
- Gaswisseling = opname van zuurstof, afgifte van koolstofdioxide en waterdamp (door diffusie). Vindt plaats in de longen. Ademhaling
- Long = orgaan betrokken bij de ademhaling (gaswisseling)
- Longblaasjes = baasjes aan de uiteinden van de luchtpijptakjes. Hier vindt de daadwerkelijke gaswisseling (diffusie) plaats.
Bijbehorende BiNaS tabellen: –